Zawsze mnie to nurtowało.

Koleżanka mówiąca, że zawsze powinno się dać komuś swobodę odejścia, zniknięcia z naszego życia bez słowa wyjaśnienia, tak po prostu. Znajomy który po prostu przestał się do mnie odzywać, jakbym zrobiła mu jakąś krzywdę. Koleżanka, która mówi o sobie, że jest taka szczera i bezpośrednia a w jakimś momencie przestała odbierać ode mnie telefony a później na swoim blogu napisała, że nic nie musi: odbierać telefonów, odpisywać na smsy, nic. I że jeśli ktoś tego nie rozumie, to ma problem.
W tej ostatniej sytuacji wiem na pewno, że poza tymi dwoma nieodebranymi połączeniami ode mnie- na pewno nie będzie miała już nigdy kolejnych.

Zawsze mi się wydawało, że to takie... wygodnickie podejście i kompletne olanie tej drugiej osoby- i nie mówię tu o znajomościach cześć-cześć, takich luźnych, bardziej mam na myśli takie bliższe przyjaźni. Rozumiem że czasem znajomość się rozluźnia i z dnia na dzień jakoś mniej po drodze, ale nie do końca rozumiem, co musiałoby się stać, żebym zniknęła z czyjegoś życia, z jakiejś w miarę bliskiej znajomości bez słowa, jednego dnia rozmawiając o wszystkim, mając fajny kontakt a kolejnego nie odbierając telefonu od tej osoby, znikając totalnie.

I nie zrozumcie mnie źle, w moim życiu było wiele sytuacji, kiedy ktoś mi mówił: chcę pobyć sama, nie chcę teraz z nikim rozmawiać, pogadajmy za jakiś czas- lub po prostu przez jakiś czas każde z nas miało swoje sprawy do ogarnięcia i kontakt był poważnie ograniczony. A później było znów OK albo i nie... ale na pewno było normalniej.

Swoboda nade wszystko i nade wszystko własne dobre samopoczucie? Do pewnego stopnia, ale przecież wokół nas są ludzie. Sama nie chcę męczyć innych swoją osobą i ... z reguły wolę stawiać sprawę jasno, być szczera. Czasem to chyba dość naiwne że chciałabym w odpowiedzi tego samego...

I tylko nie wiem czemu spłakałam się jak bóbr tamtego wieczoru po przeczytaniu kilku słów. Cóż,zdarza się.
A swoje marne samopoczucie i skłonność do łez zawsze mogę zwalić na ostatnie niewyspanie i coś na kształt alergii co mnie męczy. Jak wszystko - i to minie.

Tylko napiszę jeszcze że sama bym nie chciała taka być dla nikogo, kogo lubię choć trochę.