Zakręcona ze mnie osoba... i to mocno;)

Dziś "ot tak" napisałam egzamin z angielskiego i zastanawiałam się, ja jaką cholerę odkładałam to tak długo: panika, strach, upieranie się, że on będzie piekielnie trudny... Tia, trudny jak wszyscy diabli. Naprawdę bym się szczerze i do rozpuku śmiała, gdyby mi się udało go zdać a tym moim zerowym przygotowywaniem się do niego i nastawieniem się z góry na wrzesień.

Poza tym pisanie książki dobiega końca, na balkonie zielenieje maciejka i pojawiają się pierwsze kiełki pachnącego groszku, kłótliwi sąsiedzi z góry zalewają nas klimatyzacją, jednocześnie podlewając nasze roślinki, a ja tryskam kreatywnością, wymyślając tematy czerwcowych artykułów dla mojej redakcji, szukając współpracy z innymi redakcjami, a także pisząc zwariowane maile i tym samym drocząc się z A. i kilkoma osobami. Czyli idzie ku dobremu:)

Wczoraj, szukając pomysłów, co jeszcze powinno się pojawić w mojej książce, zajrzałam do napisanego przed wiekami (na pierwszym-drugim roku studiów, a przecież teraz jestem na piątym) 70-stronicowego niby-opowiadanka... i poległam. Takie dość zwariowane, trochę o mnie, trochę nie, przypomniało dużo sytuacji sprzed lat. Wróciły wspomnienia... eh;) Przy okazji zaczęłam wspominać jak zwariowane metody miewałam w tamtym czasie na odnalezienie spokoju i dobrego samopoczucia, że aż sama siebie zadziwiłam- tapping, inaczej EFT to tylko jedna część, a wszystko razem to temat na całkiem innego posta:)

Wraca mi humor i pozytywne nastawienie a to całkiem dużo.
Poza tym zachwycam się unoszącym się wszędzie zapachem jaśminu, czasem się zastanawiam, czy to możliwe, że jego zapach dociera aż na nasze 10 piętro?