Zamierzam zacząć bezczelnie twierdzić, że jestem farciarą i generalnie mam w życiu szczęście.
Coś mam wrażenie, że co niektórym w ten sposób podpadnę, ale... cóż.
A było nie było, to że jestem farciarą to przecież prawda.
Nie zamierzam zapominać o rozsądku, ale pozytywne nastawienie- zawsze warto mieć.

Jak choćby z pracą: nie ma to jak 23 lipca skończyć jedną a 29 szkolić się do nowej i zacząć od sierpnia... A żegnając się ze starą pracą, nie miałam absolutnie NIC, poza wysłanymi wcześniej do różnych firm CV, bez odzewu.

Prawda jest taka że nawet po złych doświadczeniach można stwierdzić, że zawsze mogło się z nich wyjść w gorszym stanie, zawsze mogło się zdarzyć więcej złego.

Nie mam ochoty szukać więcej dziury w całym, tkwiąc w przeszłości.

No bez kitu, jest lato!

A tak serio: nic mi nie da zamartwianie się. Ani latem ani o żadnej porze roku, tylko latem to bardziej dotkliwe bo jest tak pięknie.