Od jakiegoś czasu już można było wychwycić w powietrzu delikatną nutę jesieni, zapach, chłód, nieco inne powietrze. Ostatnio rozpanoszyła się już na dobre, krok za krokiem coraz mocniej.

jesień w Parku Moczydło (20. 09. 2013)

Każda jesień przypomina mi szkolne czasy, ten moment, kiedy mijał beztroski czas letniej laby i trzeba było wrócić do obowiązków. A później... wakacje co prawda dłuższe ale obowiązki już nieco inne, w nowym otoczeniu, wśród nowych ludzi. Wszystko co pierwszy raz.

A teraz mi nieco nieswojo bo to druga jesień, kiedy nie czeka mnie powrót do nauki. A jednocześnie druga jesień kiedy wracam w jakimś sensie: do Akademii i wszystkiego co z nią związane, do organizowania Maratonu Warszawskiego. W obu przypadkach to i powrót i jednocześnie przejście do czegoś zupełnie nowego, szczebelek wyżej, więcej do zrobienia, ogarnięcia, ale i powodów do dumy więcej.

Do startu XI edycji Akademii jeszcze trochę, do startu Maratonu o wiele bliżej: za tydzień będzie już po Maratonie, imprezie już masowej (ponad 10 000 biegaczy, wieeeeelu wolontariuszy).
Dziś wręczono mi koszulkę lidera, firmową bluzę i identyfikator już nie wolontariusza a organizatora i teraz tak sobie nań popatruję ni to z dumą ni to z zaciekawieniem i sama do końca nie wiem co mam o tym myśleć.

Będzie dobrze, o.

Poza tym byłam z Królewiczem na czekoladzie ostatnio. I nawet rozmawiamy. Złośliwa jestem jednak o wiele bardziej niż byłam, nie ma to tamto, miałam dobrego nauczyciela w jego osobie.

A jest też ktoś inny, kto ... cóż, jest. I może się stać kimś więcej... z czasem... być może.

Czas zbierać siły na  zbliżający się wielkimi krokami weekend.