Któregoś dnia spotkałam w pracy panią, która nawet zamówienie składała tak, jakby zmysłowo zdradzała swój radosny, pozytywny sekret... Takie skojarzenie mi się nasunęło, kiedy usłyszałam jej głos i sposób, w jaki mówiła.

Mój (aktualnie już były) szef ma głos, którego naprawdę miło słuchać, rzadko mówi naprawdę głośno, zazwyczaj takim przyjemnym dla ucha tonem głosu. W dodatku takim, że człowiek aż się uśmieha w duchu.

Kiedyś, wieki temu kiedy pracowałam na kasie w markecie, ktoś mi powiedział, że mówię za cicho, ale mam taki miły, ciepły głos.

Ktoś, z kim więcej rozmawiam niż się widzę na żywo ma tak miły głos, że mogłabym (i mogę) rozmawiać godzinami a nawet kiedy się widzimy, nie muszę patrzeć w oczy, żeby sam głos zdradził mi emocje, które towarzyszą wypowiadanym słowom...

Ostatnio szłam obok peronów PKP z Em Em i zwrócił moją uwage na to, że komunikat, który usłyszeliśmy był wypowiadany naprawdę miłym,  fajnym głosem i bez wad wymowy. Na co ja za jakiś czas powiedziałam mu, że wolę jego głos, bo jest naprawdę miły i lubię go słuchać. Bo jest taki.

Fascynuje mnie, jak różnorodne są nasze głowy i jak może przyciągnąć czyjś głos,  jak wiele jest w stanie powiedzieć o osobie, która mówi...