No i mamy 2012 rok, rok końca świata, Euro 2012 i kilku innych rzeczy. Ciekawe.

Dla mojego mikroświata znaczy to tyle, że planuję w swoim życiu wiele zmienić. Nowy Rok zaczęłam od totalnego remanentu w pokoju, w moich szpargałach, drobiazgach. W tych wszystkich zmianach szukam chociaż odrobiny ładu. A, jak wiadomo, porządki rzeczy pomagają uporządkować myśli.

Wpisałam już adresy i daty urodzin do mojego nowego kalendarza, który dostałam od siostry na Gwiazdkę. Sam kalendarz jest niezwykły: to "Dotknięcia" z cytatami z książek J.L. Wiśniewskiego.

Skończyłam swoje irytujące pomysły na to, jak sobie poukładać to, ile siebie pokazuję w internecie i komu. Jeśli czytasz te słowa i "masz mnie w znajomych" na nk, fejsbuku czy czymkolwiek w tym typie- to znaczy, że chcę mieć z Tobą kontakt. Kilkanaście,a może raczej kilkadziesiąt osób od niedawna "nie ma mnie w znajomych" bo jeśli nie mamy praktycznie kontaktu albo mijając się na ulicy nawet nie powiemy sobie "cześć" to nie widzę sensu... Tylko po to by ktoś raz na jakiś czas wchodził na mój profil i zerkał, jakie aktualnie ma zdjęcie, czy jestem z kimś czy sama. Daleko mi też do bycia osobą, która pragnie mieć tak wielu "znajomych" jak tylko się da. A dostęp dla osób spoza "znajomych" mocno ograniczyłam. Tak jest lepiej.

I zdążyłam się poryczeć jak głupia. Nie ma to jak rozmowy nawet tylko przez telefon o rodzinnych sprawach, o tym, co mój brat, o tym co mój tata. Nie ma to jak optymistyczny początek roku. Wolę myśleć, że mimo wszystko będzie OK, że poukładają się te rodzinne waśnie. Choć w tej chwili nie widzę na to szans.