Szukam swojego uśmiechu w przyniesionych dziś do domu książkach. Uśmiecham się przelotnie, bo dostałam miłego esemesa od Królewicza, a na całego uśmiechałam się, kopiąc po uszy w książkach na Cmentarzysku Zapomnianych Książek... No i jak tu się nie uśmiechać, kiedy jednocześnie piszę na 'czacie' z pewnym sympatycznym Królewiczem, piłam pycha herbatę a w pobliżu plątał się pręgowany futrzaczek, dopraszający się o głaskanie i mruczący wniebogłosy?

No i ten rumiankowy napar połączony z olejkiem cynamonowym- naprawdę, taka terapia to całkiem przyjemna jest! :)