Lubić to więcej niż być neutralnym, a mniej niż kochać, czasem się kogoś kocha, ale się go nie lubi, czyż nie? Za to jak się lubi to zawsze się może to przerodzić w coś więcej. Albo prawie zawsze? "Lubię" to ciepło, grzejące mnie słońce, ot, przyjemność, jest fajnie, jest miło. Niby tak niewiele, ale przecież rozświetla pochmurne, smutne dni, prawda?

Co więc lubię?

Lubię budzić się bez budzika i mieć poczucie, że nie muszę się donikąd spieszyć.

Lubię spacerować i podziwiać piękno natury, a już szczególnie czuć powiewy wiatru i czuć słońce, które wysyła w moją stronę ciepło.

Lubię rozmawiać z ludźmi z którymi nadaję "na tych samych falach", spędzać z nimi czas...

Lubię mieć poczucie, że coś zakończyłam, zamknęłam za sobą, zrobiłam wszystko, co było niezbędne.

Lubię te momenty, kiedy odbieram od fotografa plik wywołanych zdjęć mojego autorstwa i czuję przepełniającą mnie dumę.

Lubię zaczytywać się w dobrych książkach tak mocno, że zapominam o całym świecie.

Lubię pić zieloną herbatę z dużego kubka i nagle dziwić się, że oto widać już dno.

A Wy co lubicie?

NIESZCZEŚCIE NIE - NIESZCZĘŚCIE

Jest taki uśmiech co mieszka w rozpaczy
bo gdy widzisz zbyt czarno to często inaczej
niekiedy w smutku jak drozd ci zaśpiewa
- twej miłości zranionej Bóg łaknie jak chleba
nieszczęście nie-nieszczęście jeśli szczęścia nie ma
jest uśmiech co się nawet na cmentarzu kryje
każdy świętej pamięci umiera więc żyje
cóż że go nie widzisz powraca do domu
siada przy stole czyta lampę świeci
czasem w bamboszach by nas nie obudzić
tylko śmierć umie ludzi przybliżyć do ludzi
nic dziwnego przecież tak to bywa
z nieba się teskni zawsze po kryjomu
choćby królikom mlecze przed rosą pozrywać
ciotkę z gotówką przy sobie zatrzymać
uśmiech czasem się modli poprostu - Mój Boże
tu gdzie miłość odchodzi lecz jej nie ubywa
ci co się kochają cierpią gdy są razem
uśmiech i z cytryną uśmiechnąć się może

narzekasz że świat surowy jak grzyb niejadalny
a w świecie stale uśmiech niewidzialny

                                                                                                         Jan Twardowski
Link do tekstu-bliźniaka TU.