Za co jestem wdzięczna?

Jestem wdzięczna że mogę iść na spacer do parku i zachwycać się, że w powietrzu unosi się subtelny zapach kwitnących lip, mogę cieszyć się słońcem, zielenią, ciepłem wiatru na mojej skórze, kolorami wokół mnie...

Jestem wdzięczna, że mam wokół siebie kilka osób, do których mam zaufanie i które nie zawahają się by powiedzieć mi w porę: ej, stop, dalej tak nie rób! Cieszę się że mówią mi o tym, co dobre i o tym, co złe.

Jestem wdzięczna, że mam kilka talentów, z których każdy daje mi jakieś możliwości, a nade wszystko mnóstwo frajdy.

Jestem wdzięczna za to, że mimo wszystkich tych powodów, dla których mogłabym narzekać, mieszkam w kraju w którym mogę być w miarę samodzielna, decydować o swoim życiu, wychodzić sama na ulicę w radosnej żółtej sukience i sandałkach, spotykać się z ludźmi i ... być sobą.

Cieszę się, że mogę jak ten ostatni maniak zanurzyć się w regały pełne książek w bibliotece i wyjść stamtąd ze stosem książek, spośród których słyszałam o kilku i przyciągnęły moją uwagę na tyle, bym zabrała je ze sobą. Cieszę się, że świat opowieści ukrytych na kartach książek ma dla mnie taką magię.